Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایسکانیوز»
2024-04-27@17:20:33 GMT

خجالتی بودن یک کودک تا چه سنی طبیعی است؟

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۶۵۷۰۰

خجالتی بودن یک کودک تا چه سنی طبیعی است؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، سمانه تعلیم دهنده _ کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی در روزنامه خراسان نوشت: یکی از مشکلات رفتاری کودکان، کمرویی و خجالتی بودن است که برخلاف دیگر مشکلات رفتاری، برای خانواده و مدرسه ، مشکل‌ساز و دردسرآفرین نیست و گاهی هم به عنوان یک حسن از آن یاد می‌شود، اما متاسفانه استمرار آن باعث اختلال رفتاری می‌شود که در بسیاری از مواقع نه تنها مانعی برای شکوفایی قابلیت‌ها، خلاقیت‌ها و ایفای مسئولیت‌های کودک در آینده می شود بلکه می‌تواند تاثیری مستقیم روی رفتارهای اجتماعی‌اش بگذارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی در مواقعی باعث می‌شود او از حق و حقوق خود بگذرد. طبق آمار منتشر شده از انجمن روان‌پزشکی آمریکا، حدود ۶۰ درصد از کودکان جوامع‌ شرقی خجالتی‌اند، درصورتی‌که این آمار در جوامع غربی حدود ۴۰ درصد است. همچنین طبق آمار، حدود ۱۵ درصد از نوزادان به طور ذاتی با گرایش به کمرویی متولد می‌شوند.(منبع آمار: nytimes.com). اما چرا درمان این اختلال مهم است؟

علل و علائم بروز سنگ کلیه در کودکان خجالتی ‌بودن تا ۴ سالگی طبیعی است

کمرویی برای کودک ۱۲ ماهه که خودش را پشت مادر پنهان می‌کند و برای پسر بچه ۳ یا ۴ ساله که از بودن با دیگران خجالت می‌کشد، بسیار طبیعی است، اما با افزایش سن برخی از کودکان و نوجوانان همچنان با این موضوع مواجه اند و خود را در حصاری از کمرویی محبوس کرده‌اند. این کودکان به دلیل کمرویی، همواره از نظر پیشرفت تحصیلی و قدرت خلاقیت و نوآوری در کلاس درس نمره کمتری نسبت به همسالان عادی خود می گیرند؛ چرا که کمرویی مانعی جدی برای رشد قابلیت‌ها و خلاقیت‌های آن‌هاست.

کمرویی با غیر اجتماعی‌ بودن فرق دارد

کودکان کمرو خیلی کم و با احتیاط با دیگران حرف می‌زنند، از جلب توجه دوری می‌کنند، اعتماد به نفس خود را زود از دست می دهند و زود کوتاه می‌آیند یا لکنت زبان می‌گیرند. کمرویی با غیر اجتماعی بودن فرق دارد، غیر اجتماعی ‌بودن یک انتخاب است در حالی که کمرویی کمتر تحت کنترل فرد است.

آسیب‌های خجالتی‌ بودن کودکان

کودکان در دنیایی زندگی می‌کنند که بیشتر موجوداتش از آن‌ها بزرگ تر هستند و آن‌ها کوچک بودن خود را به عنوان یک ضعف تلقی می‌کنند. گاهی تحول رشد کودکان از نظر والدین دور می‌ماند و آن‌ها ناگهان متوجه می‌شوند که کودک‌شان کمرو و خجالتی است. معمولاً کودکان به شدت کمرو، والدینی خجالتی دارند که کمتر با دیگران ارتباط دارند، بنابراین شاهد روابط متعدد والدین با دیگران نیستند.
تحقیقات بیانگر آن است که کمرویی با قابلیت‌های اجتماعی پایین‌تر، شهرت کمتر و اعتماد به‌ نفس کمتر در کودک ارتباط دارد. بیشتر تحقیقات نشان می‌دهد که افراد کمرو از قبل به افسردگی دچار هستند و افسردگی عموماً با اضطراب همراه است بنابراین اضطراب اجتماعی در برقرار نکردن روابط اجتماعی کودک و افسردگی نقش دارد. در واقع کمرویی باعث کاهش یا از دست دادن فرصت‌هایی است که کودک در ارتباط با دیگران در اجتماع مواجه می‌شود. او نمی‌تواند دوستانی پیدا کند و در واقع حامی برای زمان‌های بد و ناخوشایند خود را از دست می‌دهد.

کودک خجالتی را مجبور به حرف ‌زدن نکنید

شما نمی‌توانید کودک خجالتی را مجبور به حرف زدن کنید و نباید هم چنین کنید، ولی می‌توانید کارهایی را انجام دهید تا احتمال این که کودک بدون فشار شما صحبت کند، بیشتر شود. اگر کمرویی باعث دردسر کودک در زندگی‌اش باشد، ممکن است به مرور زمان به ترس و وحشت تبدیل شود و دیگر نمی‌توان این مشکل را طی مدت زمان کوتاهی حل کرد. این اختلال باید مرحله به مرحله به کمک یک درمانگر برطرف شود.

۸ توصیه به والدینی که کودک خجالتی دارند

۱-کودک را برای روبه‌رو شدن با افراد جدید آگاه کنید.
۲- به فرزندتان آموزش دهید که چگونه با افراد جدید در شرایط جدید صحبت کند.
۳- کودک را تحت فشار نگذارید تا خجالتی بودن را کنار بگذارد.
۴- به خاطر حرف ‌زدن او با دیگران و ارتباط برقرار کردن،تحسین‌اش کنید.
۵- توقعات خود را هنگام رویارویی کودک با دیگران مشخص کنید.
۶- به جای کودک صحبت نکنید.
۷- هرگز او را به دلیل کمرویی و حرف نزدن با دیگران تمسخر و استهزا نکنید.
۸- از یک درمانگر و متخصص کمک بگیرید.

کد خبر: 1178176 برچسب‌ها روانشناسی کودک

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: روانشناسی کودک کودک خجالتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۵۷۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • تاثیر اسباب بازی در نبوغ و رشد کودکان
  • چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟
  • ۴۲ هزار کودک سرطانی در «محک» در حال درمان هستند
  • راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان
  • کسانی که اعتمادبه‌نفس آن‌ها نمایشی است، این رفتارها را دارند
  • نگاهی به کتاب «خداشناسی قرآنی کودکان»/ شما خدا را می‌شناسید؟
  • دومینوی آسیب‌
  • شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده
  • سینمای سیار کودک و کارگاه آموزش رایانه در خاش افتتاح شد
  • همدلی با کودکان، مهارتی که خانواده‌ها با آن غریبه‌اند